Συναντιούνται δυο παιδικοί φίλοι ύστερα από πολλά χρόνια και ρωτούν να μάθουν ο ένας τα νέα του άλλου.- Βρε, βρε, πως πρόκοψες έτσι Γιάννη; λεει ο Κώστας. Βλέπω κυκλοφορείς
με κουρσάρα πανάκριβη, με δυο σωματοφύλακες και ρολόι χρυσό! Πωπω!! Εσύ από ότι θυμάμαι δεν τα έπαιρνες τα γράμματα. Ενώ εγώ που ήμουν πρώτος μαθητής, τι πέτυχα; Το μόνο που πέτυχα είναι μια δουλειά στο δημόσιο.
- Ξέρεις, απαντά ο Γιάννης, έβλεπα κάθε νύχτα στο όνειρο μου το νούμερο 8.
- Ε! και λοιπόν;
- Σκέφτηκα που λες και είπα: 8Χ8=56. Έπαιξα στο λόττο 8,8,5,6 και τα πήρα τα δις.
- Κουτός είσαι μωρέ; 8Χ8 κάνει 64 και όχι 56.
- Βλέπεις, φίλε μου, γιατί δεν πρόκοψες εσύ;
με κουρσάρα πανάκριβη, με δυο σωματοφύλακες και ρολόι χρυσό! Πωπω!! Εσύ από ότι θυμάμαι δεν τα έπαιρνες τα γράμματα. Ενώ εγώ που ήμουν πρώτος μαθητής, τι πέτυχα; Το μόνο που πέτυχα είναι μια δουλειά στο δημόσιο.
- Ξέρεις, απαντά ο Γιάννης, έβλεπα κάθε νύχτα στο όνειρο μου το νούμερο 8.
- Ε! και λοιπόν;
- Σκέφτηκα που λες και είπα: 8Χ8=56. Έπαιξα στο λόττο 8,8,5,6 και τα πήρα τα δις.
- Κουτός είσαι μωρέ; 8Χ8 κάνει 64 και όχι 56.
- Βλέπεις, φίλε μου, γιατί δεν πρόκοψες εσύ;