Ήμουν στο σαλόνι,πρέπει να ήμουν 10 χρονών περίπου, και είχα συνδέσει το μικρόφωνο στο στερεοφωνικό για να το παίξω και καλά τραγουδίστρια. Εκεί που έπαιζα βλέπω ένα κλωνάρι από κάτι αποξηραμένα φυτά που είχαμε σε ένα βάζο να κουνιέται έντονα. Σα παιδάκι φοβήθηκα και έτρεξα στη μάνα μου. Αυτή ήρθε και διαπίστωσε ότι όντως συνέβαινε αυτό και δεν μπορούσε να το εξηγήσει. Λοιπόν, το βάζο βρισκόταν δίπλα από το σύνθετο πάνω στο οποίο βρισκόταν το στερεοφωνικό. Στο βάζο ήταν ένα μπουκέτο από αποξηραμένα κλωναράκια, από τα οποία κουνιόταν μόνο το ένα, χωρίς να επηρεάζει τα υπόλοιπα. Οι μπαλκονόπορτες ήταν κλειστές, οπότε αέρας δεν έπαιζε. Σκεφτήκαμε μήπως το στερεοφωνικό έφταιγε, σε φάση μαγνητικά πεδία (αν και τα κλωνάρια δεν ήταν μεταλλικά), δε ξέρω κιόλας από αυτά και πολλά. Κλείνουμε τέλος πάντων το στερεοφωνικό και λέμε αυτό θα έφταιγε. Το θέμα είναι ότι αυτό συνέχισε να κουνιέται επί 3 μέρες χωρίς σταματημό. Τελικά τα πετάξαμε γιατί φοβόμουν, αλλά ακόμα και σήμερα δεν καταλαβαίνω τελικά τι του έφταιγε και κουνιόταν. Δεν πιστεύω ότι ήταν κάτι μεταφυσικό, αλλά απλά αναρωτιέμαι ακόμα τι έφταιγε.
