Δεν μπορεί να το μυρίσουν ενώ βρίσκονται σε αυτό, επειδή το εσωτερικό των διαστημικών στολών τους, μυρίζει πλαστικό. Αλλά όταν επιστρέφουν στο διαστημικό σταθμό, μετά τον περίπατο τους και αφαιρούν τα κράνη τους, έχουν μια έντονη, ξεχωριστή μυρωδιά του. Η μυρωδιά προσκολλάται σε φόρμες, κράνη, γάντια και εργαλεία.
Διαφυγών οξυγόνο από τις στολές τους ή το διαστημόπλοιο στο σχεδόν κενό, η προσκόλληση σωματιδίων που μυρίζουν σαν καμένη μπριζόλα, το καυτό μέταλλο και οι καπνοί συγκόλλησης, μπορούν να ευθύνονται γι'αυτή την μυρωδιά. Ο Στίβεν Πιρς, ένας χημικός από τη NASA, προσπάθησε να αναδημιουργήσει την οσμή αυτή, στη γη, για σκοπούς εκπαίδευσης αστροναυτών και δήλωσε ότι η μεταλλική πλευρά του αρώματος μπορεί να προέρχεται από υψηλά ενεργειακά δονούμενα ιόντα.
"Είναι κάτι που δεν έχω ποτέ μυρίσει πριν, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσω" δήλωσε το 2009 ο αστροναύτης της NASA Kevin Ford, δήλωσε από την τροχιά το 2009.
Αλλά οι δεν αρέσει σε όλους τους αστροναύτες αυτή η έντονη μυρωδιά το διαστήματος. Ο αστροναύτης της NASA Don Pettit, περιγράφει την μυρωδιά του διαστήματος, μετά από μια αποστολή το 2003:
"Είναι δύσκολο να περιγράψω αυτό το άρωμα. Σίγουρα η όσφρηση δεν μπορεί να αποδοθεί με λέξεις, αλλά μοιάζει με κάποια τρόφιμα, όπως το κοτόπουλο. Η καλύτερη περιγραφή που μπορώ να σκεφτώ είναι μια μεταλλική, μάλλον ευχάριστη και γλυκιά μεταλλικά αίσθηση. Μου θύμισε τα καλοκαίρια μου στο κολέγιο, όπου έχω εργαστεί για πολλές ώρες με ένα φλόγιστρο σε επισκευές εξοπλισμού για μια εξάρτηση υλοτόμων. Μου θύμισε την ευχάριστη, γλυκιά μυρωδιά του καπνού συγκόλλησης. Αυτή είναι η μυρωδιά του διαστήματος".
Το εσωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού μυρίζει λίγο διαφορετικά. Ο Pettit, ο οποίος επέστρεψε πρόσφατα από μια δεύτερη εξαμηνιαία αποστολή διαβίωσης στον ISS, είπε στο SPACE.com, "Ο ISS μυρίζει ανάμικτα σαν μηχανουργείο-μηχανοστάσιο-εργαστήριο, αλλά επίσης μυρίζει όπως όταν μαγειρεύεις το δείπνο σου και σηκώνεις το καπάκι της κατσαρόλας και σου έρχεται η μυρωδιά του ψητού κρέατος, κάτι σαν ψητό κατσαρόλας με κρεμμύδια!"
http://to-parakseno.blogspot.com/2012/07/blog-post_2988.html
