Στις 14 Ιουνίου 1972 είχαμε τη διοργάνωση του τέταρτου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Οι κανονισμοί για τη συμμετοχή στα τελικά του θεσμού παρέμειναν απαράλλακτοι σε σχέση με το προηγούμενο Euro, δηλαδή θα συμμετείχαν τέσσερις ομάδες στα τελικά του θεσμού και οι νικητές των ημιτελικών θα περνούσαν στον τελικό, ενώ οι ηττημένοι θα αρκούνταν στην αναμέτρηση για την τρίτη θέση.
Euro 1972 (Βέλγιο)
Οι προκριματικοί διεξήχθησαν όπως και πριν από τέσσερα χρόνια. Στην αρχή είχαμε οκτώ ομίλους και οι πρώτοι κάθε όμιλου θα έμπαιναν σε κλήρωση από την οποία θα προέκυπταν τέσσερα ζευγάρια. Οι νικητές αυτών θα συμμετείχαν στα τελικά του θεσμού. Στις 7 Οκτώβρη 1970 ξεκίνησαν οι π΄ρωτοι αγώνες των ομίλων. Οι όμιλοι που προέκυψαν ήταν οι εξής:
1) Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, Ουαλία Φινλανδία
2) Ουγγαρία, Βουλγαρία, Γαλλία, Νορβηγία
3) Αγγλία, Ελβετία, Ελλάδα, Μάλτα
4) Σοβιετική Ένωση, Ισπανία, Β. Ιρλανδία, Κύπρος
5) Βέλγιο, Πορτογαλία, Σκωτία, Δανία
6) Ιταλία, Αυστρία, Σουηδία, Ιρλανδία
7) Γιουγκοσλαβία, Ολλανδία, Ανατολική Γερμανία, Λουξμβούργο
8) Δυτική Γερμανία, Πολωνία, Τουρκία, Αλβανία
*Η σειρά των ομάδων αντιστοιχεί στη θέση που πήραν οι ομάδες κατά τη φάση των ομίλων. Με έντονα γράμματα οι νικητές των ομίλων.
Οι οκτώ ομάδες μπήκαν ση κληρωτίδα, από την οποία προέκυψαν τα εξής ζευγάρια (διεξήχθησαν και σε αυτή τη φάση εντός και εκτός έδρας αγώνες): Ιταλία-Βέλγιο με νικητές τους δεύτερους, Αγγλία-Δυτική Γερμανία με νικητές τους Γερμανούς, Ουγγαρία-Ρουμανία με νικητές τους πρώτους σε τρίτη αναμέτρηση (στις δύο πρώτες οι ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες και τότε δεν ίσχυε ο κανονισμός των εκτός έδρας γκολ) και Γιουγκοσλαβία-Σοβιετική Ένωση, όπου κέρδισαν τη πρόκριση οι Σοβιετικοί. Έτσι λοιπόν, στα γήπεδα του Βελγίου θα αγωνίζονταν οι οικοδεσπώτες Βέλγοι, η Δυτική Γερμανία, η Ουγγαρία και η Σοβιετική Ένωση.
Το λογότυπο της διοργάνωσης
Τέσσερα στάδια χρησιμοποιήθηκαν για τη διεξαγωγή των αναμετρήσεων. Τα γήπεδα Bosuil Stadium στο Αντβερπ και Stade Emile Verse φιλοξένησαν τους δύο ημιτελικούς, με την έδρα της Σταντάρ Λιέγης, το γήπεδο Stade Maurice Dufrasne ή Stade De Sclessin να αναλαμβάνει τη διεξαγωγή της αναμέτρησης για την τρίτη θέση της διοργάνωσης. Ο μεγάλος τελικός πραγματοποιήθηκε στις Βρύξέλλες, πρωτεύουσα του Βελγίου στο γήπεδο Heysel Stadium, που έχει μείνει γνωστό στην ιστορία λόγω της τραγωδίας του Heysel στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα σε Γιουβέντους και Λίβερπουλ (πιο αναλυτικά εδώ).
Το γήπεδο του τελικού, Heysel Stadium (όπως είναι σήμερα)
Τα ζευγάρια που προέκυψαν ήταν τα εξής: Η διοργανώτρια χώρα, το Βέλγιο κληρώθηκε να αντιμετωπίσει τη Δυτική Γερμανία, ενώ ο άλλος ημιτελικός ήταν η αναμέτρηση Ουγγαρίας-Σοβιετικής Ένωσης. Προηγήθηκε η αναμέτρηση των οικοδεσπωτών με τους Γερμανούς, στο οποίο οι γηπεδούχοι ηττήθηκαν με σκορ 1-2. Τα δύο τέρματα του Gerd Muller (24', 71') ήταν αρκετά για τους Γερμανούς, ενώ το γκολ του Polleunis στο 83' απλά διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα. Στο Emile Verse οι Σοβιετικοί επιβλήθηκαν των Μαγυάρων με το φτωχό 0-1 χάρη σε τέρμα του Konkov στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου (53').
Στον μικρό τελικό το Βέλγιο κατάφερε να κερδίσει τους Ούγγρους και να κατακτήσει τη δεύτερη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972. Τα τέρματα των Lambert (24') και Van Himst (28') χάρησαν τη νίκη στους διοργανωτές του Euro, με το πέναλτι του Ku στο 53' να διαμορφώνει το τελικό 1-2 (τυπικά γηπεδούχοι ήταν οι Ούγγροι). Η αναμέτρηση αυτή κατέγραψε αρνητικό ρεκόρ εισιτηρίων καθώς τη παρακολούθησαν μόλις 6,184 άνθρωποι (η χαμηλότερη προσέλευση σε αγώνα στο Euro του 1972).
Ο μεγαλός τελικός ήταν μία αναμέτρηση ανάμεσα σε μία βετεράνο του θεσμού και σε έναν πρωτάρη. Η Σοβιετική Ένωση, κάτοχος του τροπαίου του 1960 και φιναλίστ το 1964 απέναντι στην άπειρη, πλην όμως ικανότατη και γεμάτη ποιότητα Δυτική Γερμανία, που στη πρώτη της συμμετοχή στα τελικά του θεσμού έφτασε και στον μεγάλο τελικό. Στο γήπεδο του Heysel μαζεύτηκαν περί τα 43,437 φίλαθλοι για τον τελικό της 18ης Ιουνίου. Τυπικά γηπεδούχοι ήταν οι Σοβιετικοί.
Το πρώτο ημίχρονο έληξε με τη Δυτική Γερμανία να προηγείται με σκορ 1-0. Ο Gerd Muller σκόραρε το τρίτο του τέρμα στη διοργάνωση στο 27ο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Jupp Heynches έπιασε ένα δυνατό σουτ από τη δεξιά γωνία της μεγάλης περιοχής και ο κίπερ των Σοβιετικών έδιωξε δύσκολα τη μπάλα, η οποία όμως έφτασε στον Muller που με σουτ στο ύψος της μικρής περιοχής έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με γκολ καθώς επτά λεπτά μετά την επανεκκίνηση της αναμέτρησης ο Herbert Wimmer κινήθηκε στη πλάτη της άμυνας και εκμεταλλευόμενος τη κάθετη του Beckenbauer πλάσαρε τον Rudakov διπλασιάζοντας το προβάδισμα των Δυτικογερμανών. Στο 58ο λεπτό ο Muller πέτυχε το δεύτερο τέρμα του στην αναμέτρηση (τρίτο για την ομάδα του) και κλείδωσε τη νίκη. Το σκορ δεν άλλαξε και η Δυτική Γερμανία στη πρώτη της συμμετοχή στα τελικά του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου πανηγύρισε τη κατάκτηση του τροπαίου.
Η στιγμή που ο Herbert Wimmer δίνει προβάδισμα δύο τερμάτων στην ομάδα του
Πρώτος Σκόρερ:
Gerd Müller (τέσσερα γκολ)
Ματς με τα περισσότερα εισιτήρια:
Ημιτελικός Βέλγιο-Δυτική Γερμανία (55,669)
Διαιτητής τελικού:
Ferdinand Marschall (Αυστρία)
Μετά από δύο σερί Euro, η οικοδέσποινα χώρα δεν συμμετείχε στον τελικό του θεσμού. Η Ελλάδα είχε πολύ μέτρια παρουσία στη προκριματική φάση και δεν κατόρθωσε να περάσει καν τη φάση των ομίλων, τερματίζοντας τρίτη σε σύνολο τεσσάρων ομάδων. Ο Gerd Muller μετά τέσσερα τέρματα που πέτυχε έσπασε το ρεκόρ των περισσότερων γκολ από έναν παίκτη σε ένα Euro. Η κάτοχος του τροπαίου του 1968 Ιταλία δεν συμμετείχε στα τελικά του θεσμού. Στις τέσσερις αναμετρήσεις των τελικών σημειώθηκαν 10 γκολ.
Δείτε ένα βίντεο-αφιέρωμα στο Euro 1972 (περιέχει τα γκολ της τελικής φάσης):
