Δύο άσπονδοι εχθροί, τρακάρουν άσχημα με τα αυτοκίνητα τους, τα οποία έγιναν ένα μάτσο παλιοσίδερα, αλλά κανείς τους δεν έπαθε τίποτα.
Βγαίνουν έξω από το αυτοκίνητά τους και βλέπουν ο ένας τον άλλο, οπότε γυρίζει ο πρώτος και λέει:
- «Παρόλο που τα αυτοκίνητα μας έγιναν παλιοσίδερα, εμείς δεν πάθαμε τίποτα. Και αυτό, πρέπει να είναι ένα σημάδι από το Θεό, ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί ειρηνικά.«
- «Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου«, απαντά ο δεύτερος.
- «Αυτό, πρέπει να το γιορτάσουμε«, λέει ο πρώτος και φέρνει από το αυτοκίνητο του, δύο κουτάκια μπύρας, που τυχαία δεν είχαν πάθει τίποτα.
Δίνει το ένα στον πρώην εχθρό του και λέει:
- «Ασπρο πάτο«.
- «Ασπρο πάτο, απαντά και ο άλλος και την κατεβάζει μονορούφι.»
Μόλις τελειώνει, βλέπει τον άλλο να μην έχει πιει ούτε γουλιά, οπότε τον ρωτά:
- «Εσύ, δε θα πιεις;»
– «Όχι, λέω να περιμένω να έρθει η αστυνομία πρώτα.»
Βγαίνουν έξω από το αυτοκίνητά τους και βλέπουν ο ένας τον άλλο, οπότε γυρίζει ο πρώτος και λέει:
- «Παρόλο που τα αυτοκίνητα μας έγιναν παλιοσίδερα, εμείς δεν πάθαμε τίποτα. Και αυτό, πρέπει να είναι ένα σημάδι από το Θεό, ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί ειρηνικά.«
- «Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου«, απαντά ο δεύτερος.
- «Αυτό, πρέπει να το γιορτάσουμε«, λέει ο πρώτος και φέρνει από το αυτοκίνητο του, δύο κουτάκια μπύρας, που τυχαία δεν είχαν πάθει τίποτα.
Δίνει το ένα στον πρώην εχθρό του και λέει:
- «Ασπρο πάτο«.
- «Ασπρο πάτο, απαντά και ο άλλος και την κατεβάζει μονορούφι.»
Μόλις τελειώνει, βλέπει τον άλλο να μην έχει πιει ούτε γουλιά, οπότε τον ρωτά:
- «Εσύ, δε θα πιεις;»
– «Όχι, λέω να περιμένω να έρθει η αστυνομία πρώτα.»