(1η εκδοχή)
Ανάμεσα στα παλικάρια του θ. Κολοκοτρώνη, ξεχώριζε ένας Τριπολιτσιότης, ο Γιάννης Θυμιούλας- που είχε καταπληκτικές διαστάσεις: Ήταν δυο μέτρο ψηλός, παχύς και με το ένα του χέρι μπορούσε να σηκωσει άλογο. Ο Θυμιούλας έτρωγε στην καθισιά του ολόκληρο αρνί, αλλά και πάλι σηκωνόταν πεινασμένος.
Έπινε όμως και πολύ. Παρόλα αυτά ήταν εξαιρετικά ευκίνητος, δε λογόριαζε τον κίνδυνο κι όταν έβγαινε στο πεδίο της μάχης. ο εχθρός μόνο που τον έβλεπε έφευγε πάντα. Πολλοί καπεταναίοι, μάλιστα, όταν ήθελαν να κάνουν καμιά τολμηρή επιχείρηση, ζητούσαν από τον Κολοκοτρώνη να τους τον ... δανείσει. Κάποτε ωστόσο, ο θυμιούλας, μαζΙ με άλλους πέντε Συντρόφους του, πολιορκήθηκαν στη σπηλιό ενός βουνού Και η πολιορκία κράτησε κάπου τρεις μέρες. Στο διάστημα αυτό, είχαν τελειωσει τα λιγοστά τρόφιμα που είχαν μαζί τους οι αρματολοί και ο Θυμιούλας άρχι σε να υποφέρει αφάνταστα.
Στο τέλος, βλέπoντας ότι θα πέθαινε από την πείνα, αποφάσισε να κάνει μια ηρωική εξόρμηση, που ισοδυναμούσε με αυτοκτονΙα. 'Αρπαξε το χατζάρι του, βγήκε από τη σπηλιά και με απΙστευτη ταχύτητα, άρχισε να τρέχει ανάμεσα στους πολιορκητές, χτυπώντας δεξιά και αριστερά. Ο εχθρός σάστισε, τρόμαξε και τό 'βαλε στα πόδια. Έτσι, γλίτωσαν όλοι τους. Ο θυμιούλας κατέβηκε τότε σ' ένα ελληνικό χωριό, έσφαξε τρία αρνιά και τα σούβλισε.
Στο τέλος, βλέπoντας ότι θα πέθαινε από την πείνα, αποφάσισε να κάνει μια ηρωική εξόρμηση, που ισοδυναμούσε με αυτοκτονΙα. 'Αρπαξε το χατζάρι του, βγήκε από τη σπηλιά και με απΙστευτη ταχύτητα, άρχισε να τρέχει ανάμεσα στους πολιορκητές, χτυπώντας δεξιά και αριστερά. Ο εχθρός σάστισε, τρόμαξε και τό 'βαλε στα πόδια. Έτσι, γλίτωσαν όλοι τους. Ο θυμιούλας κατέβηκε τότε σ' ένα ελληνικό χωριό, έσφαξε τρία αρνιά και τα σούβλισε.
Ύστερα παράγγειλε και του έφεραν ένα "εικοσσάρικο" βαρελάκι κι έπεσε με τα μούτρα στο φαγοπότι. Φυσικά, όποιος χριστιανός περνούσε από κει, τον φώναζε, για να τον κεράσει. Πάνω στην ώρα, έφτασε και ο θ. Κολοκοτρώνης και ρώτησε να μάθει, τι συμβαίνει -Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει! Απάντησε ο Προεστός του χωριού. Και όπως λένε, αυτή η φράση, αν και παλιότερη, έμεινε από αυτό το περιστατικό.
(2η εκδοχή)
Λέγεται ότι προέρχεται από εκείνους που κατακρίνανε την κυβέρνηση -την πολιτεΙα- της Εθνικής συνέλευσης των Ελλήνων, που έγινε στο Άργος στις 11/7 μέχρι της 6/8/1829, η οποία "εύπειθώς καί άνεξετάστως έξετέλει τα θελήματα τού Κυβερνήτου, γράφουσα ψηφΙσματα προσχεδιασμένα έν το γραφείο αύτού." (χ.Τρι κουπης ένθ. αν.). Και όπως γράφεl παρά κάτω: "'Εξ άπλής δέ προέρχεται συμπντώσεως, ότι ή παροιμ(ο έχει τό όνομα Γιάννης δηλονότι αυτό τό τού Κυβερνήτου 'Ιωάννου Kαπoδίσrριoυ, διότι πιθανώς είναι παλαιοτέρα τών χρόνων έκείνων"
(2η εκδοχή)
Λέγεται ότι προέρχεται από εκείνους που κατακρίνανε την κυβέρνηση -την πολιτεΙα- της Εθνικής συνέλευσης των Ελλήνων, που έγινε στο Άργος στις 11/7 μέχρι της 6/8/1829, η οποία "εύπειθώς καί άνεξετάστως έξετέλει τα θελήματα τού Κυβερνήτου, γράφουσα ψηφΙσματα προσχεδιασμένα έν το γραφείο αύτού." (χ.Τρι κουπης ένθ. αν.). Και όπως γράφεl παρά κάτω: "'Εξ άπλής δέ προέρχεται συμπντώσεως, ότι ή παροιμ(ο έχει τό όνομα Γιάννης δηλονότι αυτό τό τού Κυβερνήτου 'Ιωάννου Kαπoδίσrριoυ, διότι πιθανώς είναι παλαιοτέρα τών χρόνων έκείνων"
Παραπλήσια είναι η αρχαία: "Aύτός αυτόν αίιλεί .." (Διογεν. 216 Μακάρ. 162 Αποστόλ. 338 Σουϊδ.λ.).
Όμοιες και οι νεότερες: Ρωμ. Mirancea Bίmirancea Saplatesca=Ο Μιρόντσης πlνει, ο Μιρόντσης να πληρώνει. (Zanne 8106). Βουλγάρ. Gani Cerpi, Gani piί= Ο Γάνης κερνά, ο Γάνης πίνει (θ. Τoiλλεφ).
www.aneiromai.gr
www.aneiromai.gr
Από: "Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις" του Τάκη Νατσούλη
