
Για την Ελλάδα ειδικότερα το spread αποτελεί η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου που δανείζεται η Γερμανία και του επιτοκίου με το οποίο δανείζεται η Ελλάδα.
Η Γερμανία δανείζεται εκδίδοντας ομόλογα που προσφέρουν απόδοση 3,07% και η Ελλάδα με απόδοση περί το 7%. Άρα με περίπου 4% διαφορά, το spread είναι 4% , που μεταφράζεται σε 400 μονάδες βάσης.Το λογικό ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί γίνεται αυτή η σύγκριση με τη Γερμανία και όχι κάποια άλλη χώρα, ασθενέστερη ίσως.Χρησιμοποιείται η Γερμανία, ως αναφορά, αφού είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και από τις πιο σταθερές. Τι σημασία έχει αυτό;
Οι επενδυτές θεωρούν πως επενδύοντας σε μια σταθερή οικονομία, είναι ασφαλείς και θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Η απόδοση δεν θα είναι τεράστια, αλλά το ρίσκο θα είναι πολύ μικρό.
Η άνοδος λοιπόν της διαφοράς επιτοκίου (spread) πρακτικά σημαίνει ότι η χώρα χρωστάει περισσότερα, γιατί άλλο είναι ένα ομόλογο να έχει 3% απόδοση και άλλο 7%. Η διαφορά του 4% μεταφράζεται σε εκατομμύρια ευρώ.
Οι αισχροκερδείς επενδυτές, από τη μια τρίβουν τα χέρια τους και από την άλλη ρισκάρουν να χάσουν όλη τους την επένδυση, αν η χώρα δεν μπορέσει να πληρώσει.
Ταυτοχρόνως ανεβαίνει το κόστος δανεισμού για τη χώρα και ο δανεισμός γίνεται όλο και πιο δύσκολος.
Η άνοδος του spread επιφέρει κι άλλη αύξηση του χρέους της χώρας , αφού στα δάνεια που έχει ήδη λάβει προστίθενται υψηλότεροι τόκοι.
Η άνοδος του spread επιφέρει κι άλλη αύξηση του χρέους της χώρας , αφού στα δάνεια που έχει ήδη λάβει προστίθενται υψηλότεροι τόκοι.
Οι επενδυτές - αγοραστές των ομολόγων αρχίζουν να πουλάνε, υπό το φόβο ότι η χώρα θα δυσκολευτεί να αποπληρώσει το χρέος της και θα χάσουν τα λεφτά τους. Τότε τα spreads ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο, αφού δημιουργείται κλίμα μεγαλύτερης ανασφάλειας.