Η μάχη ανάμεσα στον τύπο που ήρθε από τον πλανήτη Κρύπτον και σε εκείνο το παλικάρι που την έχει δει νυχτερίδα μαίνεται σφοδρή. Αν τους βάζαμε σε ένα ρινγκ δεν ξέρουμε ποιός θα νικούσε. Στη δική μας μάχη όμως έχουμε νικητή.
Μπάτμαν ο Θωμάς Σγουρός
Σουπερ-ήρωας με χωρίστρα, φραντζούλα και κόκκινο σώβρακο φορεμένο πάνω από το παντελόνι. Και μάλιστα πολύ πάνω, σαν ηλιοκαμένος συνταξιούχος εστιάτορας στην Φλόριντα. Είμαστε σοβαροί τώρα; Είναι αυτό το πράγμα άξιος να σταθεί δίπλα στον Σκοτεινό Ιππότη της Γκόθαμ; Που να τον ταΐσει κάποιος ένα βρώμικο με κρυπτονίτη να τελειώνουμε με την εξωγήινη πάρτη του. Αφού ντρέπομαι που τον πιάνω στο στόμα μου.
Μπάτμαν φορέβερ λοιπόν. Γιατί έχει απείρως πιο κουλ μπακστόρι (δολοφονημένοι γονείς, εκδίκηση κτλ), όχημα μεταφοράς που όλοι μας θα θέλαμε να πάμε για μια γύρα στην παραλιακή (Batmobile), φράγκα και ένα σωρό γκομενάρες να περιφέρονται γύρω του (βλέπε Catwoman με Michelle Pfeiffer, Catwoman με Halle Berry).
Θα μου πεις, τουλάχιστον ο Σούπερμαν είναι μόνος του. Εκείνος και ο πόνος του. Ενώ ο Μπάτμαν είχε –μέχρι πρότινος- και τον ‘χαρούμενο’ Ρόμπιν κολαούζο. Κάτι που δεν το λες και ιδιαίτερα μάτσο. Αλλά αυτό είναι μια γραφικότητα που ήρθε και διορθώθηκε με τα πρόσφατα Batman του Christian Bale. Τα οποία και είναι οι καλύτερες ταινίες για σουπερ-ήρωες που έχουν βγει ποτέ (αν και κρατάω μια πισινή για το Avengers). Όχι καλτ σκουπίδια όπως οι αντίστοιχες με τον Christopher Reeve. H, το επόμενο remake που έρχεται το 2013, το Man of Steel.
Αν και δεν τα βάζω με τα στούντιο. Πως μπορούν να κάνουν ενδιαφέρον ένα τόσο ξενέρωτο χαρακτήρα, φτιαγμένο το 1932, όταν δηλαδή ο κυνισμός ως στάση ζωής ήταν κάτι εξωγήινο για τους δημιουργούς του; Ας τον θάψουν λοιπόν να τελειώνουμε.
Batman η Αμαλία Κουλακιώτη
Ναι ξέρω, ουσιαστικά δεν έχει καμία υπερδύναμη. Ναι είναι απλά ένας gadgetακιας. Και ναι η στολή είναι λίγο πολύ γελοία.
Αλλά συγγνώμη τον Superman τον είδατε; Πιο φλώρος υπερήρωας δεν έχει υπάρξει ποτέ! Επειδή δηλαδή μας ήρθε από το διάστημα, πρέπει να του κάνουμε και τεμενάδες; Πάω στοίχημα στον πλανήτη του θα ήταν ένας ακόμα nobody!
Επίσης, ο Batman έχει και την σκοτεινή πλευρά του. Ο άλλος είναι τόσο ξενέρωτος που ούτε μια γκόμενα δεν μπορούσε να γοητεύσει καλά καλά...
Αντιθέτως με τον playboy, Bruce Wayne.
Και ναι, μπορεί ο "κυκλοφορώ με το σώβρακο απέξω" να πετάει αλλά πιο cool όχημα από το Batmobile δεν πρόκειται να βρεις!
Batman δαγκωτό λοιπόν και ας ελπίσουμε πως και η νέα ταινία "The Dark Knight Rises" θα είναι τόσο καταπληκτική όσο και οι προηγούμενες με πρωταγωνιστή τον Σκοτεινό Ιππότη.
Superman η Ελιάνα Χρυσικοπούλου
Και το πράγμα δεν σηκώνει ιδιαίτερη ανάλυση.
Ρε παιδιά, είναι ο superhero των superhero, το λέει και το όνομά του: Super και Man. Όχι νυχτερίδα/ αράχνη/______ (insert αηδιαστικό πλάσμα here) και Man.
Superman, γιατί είναι ο πιο θαρραλέος αλλά και ο πιο καλόκαρδος από όλους (και όπως συμβαίνει πάντα με τα καλά παιδιά, τους λέτε φλώρους). Γιατί δεν αναλώνεται σε προσωπικές έριδες όπως άλλοι υπερήρωες, αλλά έχει μια ξεκάθαρη αποστολή: να προστατέψει τον πλανήτη γη. Τον οποίο πλανήτη γη θεωρητικά θα μπορούσε να τον έχει γραμμένο, αφού δεν είναι από εδώ. Αλλά ακόμη και ο άλλος κύριος του διλήμματος, ο Batman, του έχει δώσει ξεκάθαρο respect: "υπό πολλές έννοιες, ο Clark είναι περισσότερο άνθρωπος από ότι όλοι εμείς. Και μετά... πετάει φωτιές από τον ουρανό και είναι δύσκολο να μην τον σκεφτόμαστε ως Θεό. Και πόσοι τυχεροί είμαστε που αυτό δεν το σκέφτεται ποτέ ο ίδιος" (ευχαριστώ, Wikipedia).
Superman, γιατί είναι ο τέλειος άντρας ακόμη και χωρίς τις υπερδυνάμεις: έξυπνος, όμορφος, εργατικός, ηθικός. Γιατί ως κοριτσάκι ποτέ δεν ονειρεύτηκα τον ιππότη με το άσπρο άλογο, αλλά δεν θα με χάλαγε να με πάει εκείνος μια βόλτα στα αστέρια, μέσα στα υπερμπράτσα και τους υπερδικέφαλούς του. Γιατί ένα από τα πλέον αγαπημένα μου τραγούδια λέει «like Superman you will come and save me».
Βασικά ξέχνα το, διάβασε τον παρακάτω καλύτερα. Εγώ δεν είμαι αντικειμενική. Εγώ είμαι μια συνηθισμένη μελαχρινή που βγάζει το ψωμί της δουλεύοντας ως δημοσιογράφος. Εγώ είμαι η Lois Lane.
(στη φωτό η απόδειξη superman-οφροσύνης της Ελιάνας)
Μπάτμαν ο Θανάσης Κρεκούκιας
Για έναν 45άρη που μεγάλωσε με τον Σεραφίνο και τον Τιραμόλα, οι Σούπερμαν και Μπάτμαν φαντάζουν τουλάχιστον απελπισία στο τετράγωνο. Και αν θέλετε να μιλήσουμε για ήρωες, πολύ θα ήθελα να μαζευτούν οι δικοί μου παιδικοί φίλοι, Μπλεκ, Ζαγκόρ και Όμπραξ και να κάνουν μαύρους στο ξύλο και τους δυο Μαν. Ποτέ δεν συμπάθησα κανέναν τους. Φλώροι όσο δεν παίρνει, αμερικανάκια της συμφοράς, σαχλαμαράκηδες περιωπής. Καμία τύχη ούτε τότε, ούτε και σήμερα.
Είναι όμως υποχρεωτικό να διαλέξω έναν από τους δυο, έτσι προστάζει το δίλημμα. Οπότε βάζω στη ζυγαριά τα μοναδικά δυο πράγματα που σχετίζονται μαζί τους και μου αρέσουν. Από τη μια ο Τζακ Joker Νίκολσον και από την άλλη το (Wish I could fly like) Superman των Kinks από το LP «Low Budget». Και ο κλήρος πέφτει στον... Μπάτμαν. Παρόλα αυτά όμως, ακούστε και το τραγουδάκι των Kinks. Late Ray Davies στα καλύτερά του!
Batman ο Ηλίας Αναστασιάδης
Τόσα χρόνια, η ίδια απορία. Κυρίες κυρίες Μπουζαλά, Χρυσικοπούλου και Κουλακιώτη, μπορεί και να μπορείτε να βοήθησετε. Την τσατσάρα ο Superman την βουτάει στην μπριγιαντίνη ή πασπαλίζει/ακινητοποιεί το μαλλί του με κάποιο άλλο φυτικό προϊόν που κοκκαλώνει την τρίχα και δεν ανακατώνεται από τα πολλά μποφόρ;
Έτσι είναι οι σουπερήρωες ρε; Έτσι θα σωθεί ο κόσμος; Ο Σούπερμαν είναι σούπερ ήρωας επειδή ξέρει να πετάει; Σούπερ τυχερός μπορεί, οχι και σούπερ ήρωας. Πριν βάλει τη στολή, βάζω στοίχημα ότι παραγγέλνει αυτό το τσάι στο ωραίο μπουκαλάκι που έχουν τα Starbucks και βάζει έναν κολλητό του να το ανοίξει, γιατί μπερδεύεται με τα πώματα.
Από την άλλη, αυτός ο γνήσιος gothic τύπος με τη στολή με τα μυτερά αυτιά πάντα με/σε έπειθε. Άσε που έπαιρνε και τα όλα τα ωραία κορίτσια στο τέλος. Κάπως έτσι κάνουν οι (σουπερ)ήρωές μου. Ακόμα και στο theme, ο Batman κάνει πλακίτσα στον Σούπερμαν (χωρίς να γελάει βέβαια, τα πολλά τα γέλια είναι για τους φλώρους με τις κοκκινομπλέ στολές). Ενδεικτικά να σου πω ότι με το original theme του υπερήρωα έχουν ασχοληθεί οι Who, οι R.E.M, οι The Jam, οι Voivod. Σούπερμαν μην ακούς εσύ. Βάλε καλά τις ωτοασπίδες σου και τελείωσε το muffinάκι σου. Ναι, με το μαχαιροπίρουνο...
Τελικά, Μπάτμαν η Έλενα Μπουζαλά
Εμένα μου αρέσουν και οι δύο και πραγματικά χρειάζομαι όσους πιο πολλούς ήρωες μου προσφέρετε. Εδώ, όμως, είναι Oneman και θα διαλέξω. Θα έπαιρνα τον Σούπερμαν (Dean Cain) για γάμο. Ο πρίγκιπας, το καλό το παλικάρι, ο χαμηλών τόνων, ο ευαίσθητος, ο δυνατός, ο ρομαντικός, ο δουλευταράς που έχει όρεξη να σώσει όλο τον κόσμο, το παραμύθι. Σαν άσπρος σίφουνας θα καθαρίζει το σπίτι, ακούραστος θα είναι ως babysitter (δεν χρειάζεται να πω για τα γονίδια, έτσι;). Θα ήθελα τον Μπάτμαν (αν δεν έχετε αντίρρηση τον Christian Bale) για ένα σύντομο και ανώδυνο affair. Είναι σκοτεινός, γοητευτικός, πλούσιος, έχει μπάτλερ και ίσως κρεβάτι που γίνεται μπανιέρα…
Το θέμα που έχει ο Μπατ με τα γκάτζετ μου τη σπάει, αλλά και η τελειότητα του Κλαρκ με εκνευρίζει. Θα του τα φορέσω με τον Μαύρο Ιππότη. (Του χρειαζόταν).
Υ.Γ.: Ηλία, νομίζω ότι ο Σούπερμαν χρησιμοποιεί κάτι πιο αλλόκοτο από μπριγιαντίνη, λεμόνι, ή ζελέ, αλλιώς δεν εξηγείται το τόσο μαλλί κόκαλο. Να ρωτήσουμε τον Τρύφωνα Σαμαρά.
Batman ο Μάνος Μίχαλος
Υπάρχει μια σκηνή στο Batman Begins, αυτή που παίζει ακριβώς κάτω από το κείμενό μου, η οποία αποτελεί την αρχή της κορύφωσης της πρώτης αριστουργηματικής ταινίας του Κρίστοφερ Νόλαν σχετικά με τον Batman και την πιστοποίηση εκείνη τη στιγμή που τη βλέπεις για πρώτη φορά, ότι το Begins και το Dark Knight είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσαν να φανταστούν ο Bob Kane και ο Bill Finger, που τον σκίτσαραν το 1939.
Και αυτή η σκηνή, όπως και άλλες δεκάδες σκοτεινές σεκάνς στη μεγάλη οθόνη ή το τυπωμένο χαρτί που κάνουν το κρυφό πρόσωπο του Bruce Wayne να υπερτερεί έναντι του γεννημένου στον Κρύπτονα (;) Superman. Και αν γυρίσω και το χρόνο πίσω, θα με θυμηθώ σε δύο Απόκριες ντυμένο στα μαύρα και όχι στα κόκκινα με μπλε. Και αν προσπαθήσω να σκεφτώ πόσα ποπ κορν έχω φάει βλέποντας τον Μπέιλ και πόσα στις μούφα σινεαπόπειρες του Superman, πάλι Batman βγάζει η ζυγαριά και πολύ εύκολα μάλιστα. Όσο για τον Robin και τις ηλιθιότητες περί περίεργης (=ανώμαλης) σχέσης, αυτό είναι μια πλεκτάνη από τους Spiderman και τους Superman για να σπιλώσουν το αντρικό προφίλ του Batman.
Στην τελική, τι άλλο θα ήθελε ένας άντρας; Ένα γρήγορο (και λίγο wow) αυτοκίνητο, έναν μπάτλερ σε πύργο που είναι hi tech, πολλές γυναίκες για μια βραδιά και μία γυναίκα συγκεκριμένη για όλη του τη ζωή. Α, και να πρέπει να αποδεικνύει κάθε μέρα την αξία του, επειδή οι άλλοι τον αμφισβητούν. Είναι cool να είσαι ο Batman (το ζω, ναι).
Superman ο Χρήστος Χατζηιωάννου
Κανονικά θα ψήφιζα Batman. Γιατί ο Superman όπως και να το κάνουμε είναι λίγο λουκουμάς. Ειλικρινά δεν έχω ούτε ένα στοιχείο υπεράσπισής του. Ο τύπος είναι για γέλια. Αλλά είναι τόσο πολλά εκείνα τα στοιχεία στον Batman που με κάνουν να γελάω μέχρι δακρύων με αποτέλεσμα να μην μπορώ να τον ψηφίσω. Παρουσιάζω τρία εξ' αυτών.
Στοιχείο 1ο: Αυτή η γελοία φωνή που έχει ο Batman στο Batman Begins που είναι λες και μιλάει ο Τράγκας βραχνιασμένος. Σιγά ρε μαλάκα Batman, φοβηθήκαμε.
Στοιχείο 2ο: Αυτή η αδιευκρίνιστη σχέση με τον Robin. Στην τελική ή γουστάρεστε ή όχι. Αν μιλάγαμε περί Bromance θα είχαμε μπίρες, βραδιές μπάσκετ (όχι ποδοσφαίρου εσείς εκεί του Sport24.gr) και ΟΚ, θα είχαμε και μερικές στιγμές αβρότητας. Όπως υπάρχουν σε όλες τις αντροπαρέες. Αλλά αυτός ο υφέρπων ερωτισμός είναι τουλάχιστον γελοίος.
Στοιχείο 3ο: Αυτά τα "Pang", "Wham", "Bow", "Boom" που εμφανίζονταν τόσο στην τηλεοπτική σειρά όσο και στο κόμικ. Εντάξει, πλάκα είχαν όταν ήμασταν 10 χρονών. Και τώρα ακόμα έχουν έναν γραφικό ρομαντισμό για μια εποχή που έφυγε και πάει. Ακριβώς. Έφυγε και πάει.
Κι επίσης. Τι σκατά υπερήρωας είσαι ρε φίλε αν δεν πετάς; Και μας το παίζεις και νυχτερίδα.. γατάκι.
Superman ο Θοδωρής Δημητρόπουλος
Βασικά όταν λέμε υπερήρωας σκεφτόμαστε Superman. Ας ξεκινήσουμε από εκεί. Ο άλλος είναι ένας άνθρωπος 40 ετών που κυκλοφορεί με ένα κουστούμι νυχτερίδας. Δεν είναι υπερήρωας, ψυχασθενής είναι. (Και οι καλύτερες ιστορίες Batman είναι οι καλύτερες επειδή αγκαλιάζουν αυτή ακριβώς την πτυχή). O Superman συμβολίζει μια παιδική, αφελή αγνότητα μέσω της οποίας είναι συναρπαστικό να κοιτάς τον κόσμο όταν μιλάς για τέτοιου είδους ιστορίες. Θα μιλήσουμε τώρα για την κοινωνική βία και τον πόλεμο στο Ιράκ κάνοντας 'ρεαλιστικους υπερήρωες'; Τι είναι αυτά, 16 χρονών είμαστε;
Με τον Superman αντιθέτως, το πράγμα πάει αλλού. Ακριβώς επειδή είναι τόσο τέλειος και τόσο βαρετός αν θες, και τόσο clean cut, είναι απείρως πιο δύσκολος να του γράψεις ενδιαφέρουσες ιστορίες. Όταν όμως κάποιος το καταφέρνει, γράφει κεντήματα. Μια καλή ιστορία Batman μπορεί να γράψει ένας σεναριογράφος της σειράς, αλλά μια σπουδαία ιστορία Superman μόνο οι Πολύ Μεγάλοι. Και αυτές είναι που μου λένε περισσότερα πράγματα ως άνθρωπο, πώς το λένε.
Δώσμου All-Star Superman του Grant Morrison αντί των συμπαθών νουάρ της σειράς, δώσμου What Happened to the Man of Tomorrow του Alan Moore αντί των ακροδεξιών παραληρημάτων του Frank Miller. (Ο Morrison και ο Moore έχουν επίσης γράψει μεγαλειώδεις ιστορίες για Batman, αλλά αυτές που προανέφερα είναι πιο αγαπημένες.) Και δώσμου μεγαλομανείς εμμονές Lex Luthor αντί χαοτικής παράνοιας του Joker, και δώσμου Lois Lane αντί... ξέρωγώ; Αντί του Robin υποθέτω.
Και τελοσπάντων, δώσμου χίλιες φορές την υπόκλιση μπροστά στον Zod από οποιαδήποτε ακατανόητη σκηνή δράσης του Christopher Nolan που προσπαθείς να βγάλεις νόημα μέσα από την χαλάρωσε-και-λίγο-ρε-βαρύ-καλλιτέχνη μουντίλα ενώ παράλληλα προσπαθείς να καταλάβεις τι στο καλό συμβαίνει στη φωνή του κυριούλη που είναι ντυμένος νυχτερίδα. KNEEL BEFORE ZOD λέμε.
Στην τελική δεν είμαστε εμείς αυτοί που ζούμε ΜΟΝΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΑΥΛΗ ΜΕ ΕΝΑΝ 8ΟΧΡΟΝΟ ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΝΗΛΙΚΟ ΑΓΟΡΑΚΙ.
Μπάτμαν ο Στέφανος Τριαντάφυλλος
Μπάτμαν φορέβα... Μεταξύ μας ο Σούπερμαν είναι ψιλομαλάκας, κυρίως γιατί πιστεύει ότι φορώντας ένα ζευγάρι κοκκάλινα γυαλιά μπορεί να κρύψει την ταυτότητα. Επί της ουσίας όσο φλώρος είναι ως Κλαρκ Κεντ, το ίδιο είναι και όταν φοράει τη σωβρακοφανέλα. Συν του ότι πετάει πιο γρήγορα από μια σφαίρα, μπορεί να σηκώσει ένα τρένο και να πλακώσει όλο τον ντουνιά και παρόλα αυτά χρειάστηκε περίπου 120 κινηματογραφικά λεπτά και δύο σεζόν στη σειρά για να ρίξει την Λόις Λέιν.
Ο Μπάτμαν από την άλλη είναι μούρη. Ως Μπρους Γουέιν κάνει το κομμάτι του, ενώ ως υπερήρωας ρίχνει και καμιά μουλωχτή, δεν πάει με τον σταυρό στο χέρι. Είναι γκατζετάκιας, ιππότης σκοτεινός, φοράει μαύρα (black is the new black - θα συμφωνήσουν κι οι κυρίες) και έχει και ραδιοφωνική φωνή.
Πέρα από όλα αυτά νομίζω ότι ότι ο περίπλοκος χαρακτήρας του Μπάτμαν, το γεγονός ότι είναι ένας από μας (δεν είμαι ρατσιστής, ο Σούπερμαν είναι εξωγήινος) κι ότι γενικότερα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να αφοπλίσει μια ολόκληρη συμμορία από το να ρίξει μια μπουνιά και ρίξει δυο ακτίνες λέιζερ τον κάνει πιο αγαπητό στο κοινό. Ο Σούπερμαν από την άλλη, καλοξυρισμένος και ατσαλάκωτος είναι πολύ "τέλειος". Μην ξεγελιέστε κι ο κρυπτονίτης για ξεκάρφωμα είναι.
ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ... BATMAN ΜΕ 70%
Ύστερα από συνεχόμενα χτυπήματα και αεροπλανικές φιγούρες (αυτά προσπάθησε και έκανε ο Σούπερμαν, αλλά εις μάτην) η comic-ή αυτή μάχη έλαβε τέλος. Αν σηκώσετε το κεφάλι σας, θα δείτε ψηλά στον (σκοτεινό) ουρανό την αντανάκλαση ενός προβολεά. Σόρι για τους 3 υποστηρικτές του Superman, αλλά επιτέλους βρέθηκε η σωστή απάντηση στο ερώτημα "is it a bird?". Όχι, νυχτερίδα είναι και σε όποιον αρέσει.
