Όχι λίγοι θεωρούν πως η λύση στην οικονομική κρίση που μας μαστίζει εδώ και 6 χρόνια είναι η
επάνοδος στη δραχμή.
Θεωρούν οτι φταίει το ευρώ για την δημοσιονομική κακοδιαχείριση και επιπολαιότητα, τις σπατάλες, τον υπερδανεισμό μας, την αναξιοκρατία, το δυσλειτουργικό κράτος, την γραφειοκρατία, τη ρουσφετοκρατία, την τάση καταναλωτισμό!
Θεωρούν ότι τυπώνοντας δισεκατομμύρια δραχμούλες θα μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, να επενδύουμε σε κατασκευές κ.ο.κ., να επιτύχουμε εύκολα και χωρίς μόχθο τη παλινόρθωση των εισοδημάτων μας!
Όπως δίδασκε ο Ηράκλειτος, ενώ η πραγματικότητα είναι μία, ο καθένας την αντιλαμβάνεται σύμφωνα με τη δική του φρόνηση ή ασχετοσύνη. «Ως ίδιαν έχων φρόνησιν»!
Άλλοι συνδυάζουν την επάνοδο στη δραχμή και με το να «ρίξουμε μονομερώς κανόνι» στους πιστωτές μας και έτσι να γλυτώσουμε από το βάρος της πληρωμής τόκων και χρεολυσίων!
Αλλά ας δούμε τα πράγματα από την αρχή:
ΤΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΠΑΝΟΔΟΥ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
Το να έχεις δικό σου εθνικό' νόμισμα έχει δύο αβαντάζ:
α. Μπορείς να τυπώνεις δικό σου χρήμα για να εξυπητετήςεις πληρώσεις τυχόν δάνεια που έχεις στο δικό σου νόμισμα -κάτι που σήμερα φαίνεται πως πράγματι διευκολύνει τις σοβαρές χώρες που έχουν δικό τους νόμισμα, όπως η Αμερική, η Βρετανία, η Ιαπωνία- (δημιουργώντας την αίςθηςη ότι στο κάτω κάτω της γραφής το Federal Reserve θα μπορούςε να 'τυπώσει' νόμισμα και να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του σε δολάρια, έστω και αν έτσι προκαλέσει μικρές ή μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις).
β. Μπορείς να υποτιμάς το δικό σου νόμισμα για να βελτιώνεις την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων σου και του τουρισμού, αλλά και των μετοχών των επιχειρήςεων, των ακινήτων, κ.α., χωρίς να φαίνεται ότι μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Απλά όμως, με το ίδιο νόμισμα θα μπορείς να αγοράσεις πολύ λιγότερα πράγματα. Περίπου (όχι ακριβώς) σαν να σου είχαν περικόψει το μισθό ή τη σύνταξη!
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΟΔΟΥ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
1. Για να μπορούσε να βοηθήσει την οικονομική δραστηριότητα και την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών, η 'Νέα Δραχμή', αναγκαστικά θα έπρεπε να ήταν εξαιρετικά υποτιμημένη. Δηλαδή η αγοραςτική αξία των μισθών, των συντάξεων και των εισοδημάτων μας γενικότερα θα κατέρρεε (σε ευρώ, σε ευθυγράμμιση με την υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος).
2. Η εκτύπωση δραχμών γιά να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις, χωρίς φυσικά καμιά αύξηση της παραγωγής μέσα σε τέτοιο οικονομικό αλαλούμ, θα οδηγούσε σε καταστάσεις υψηλού πληθωρισμού!
{Οι περισσότεροι 'οικονομολόγοι' αγνοούν μιά βασικότατη επίπτωση του υψηλού πληθωρισμού: Οδηγεί σε υψηλότερα πραγματικά επιτόκια (ως αντιστάθμισμα του μεγαλύτερου ρίσκου που επικρατεί σε καθεστώτα υψηλού πληθωρισμού και αναστάτωσης)! Επιτόκια που θα είναι όλο και πιό δύσκολο να εξυπηρετήσει οποιοσδήποτε ιδιώτης και επιχείρηση! Εδώ δεν εξυπηρετούνται τα δάνεια με χαμηλά επιτόκια, θα εξυπηρετηθούν αυτά με υψηλά;}
3. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα πληθωριςμού, υποτιμήςεων και μεγάλης αύξησης των επιτοκίων, θα υποχωρούσαν ακόμα περιςςότερο οι αξίες (τιμές) των ακινήτων, των μετοχών στο χρηματιστήριο, των ομολόγων και όλες τις κινητές αξίες. Αλλά σχεδόν ποτέ κάποια υποτίμηση δεν είχε ουσιαστικά μεσο-πρόθεσμα αποτελέσματα. Οδηγούσε σε φαύλο κύκλο πληθωρισμού, πολύ υψηλά επιτόκια (ονομαστικά και πραγματικά), φόβο για νέα υποτίμηση, έξοδο κεφαλαίων και τελικά σε νέα υποτίμηση.
[Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται όπως όταν μιλάμε για 'επίθεση' των αγορών, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι αγορές, κυριολεκτικά, όχι μόνο δεν επιτίθενται, αλλά το βάζουν στα πόδια. Ξεπουλάνε με ζημία όσο-όσο για να μην εγκλωβιστούν με ακόμα μεγαλύτερες ζημιές. Πουλώντας όσο-όσο ρίχνουν τις τιμές και έτσι αυξάνεται η απόδοση των ομολόγων. Για να μπορεί να δανειστεί ένα κράτος πρέπει να πληρώσει επιτόκιο μεγαλύτερο από την απόδοση των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, γιατί η ήδη υψηλή απόδοση αφορά αυτά τα ομόλογα που ήδη κυκλοφορούν στην αγορά. Αν θες να εκδόσεις και άλλα, πρέπει να πληρώσεις ακόμα παραπάνω!]
4. Μιά τέτοια κατάσταση θα απωθούσε τους επενδυτές οι οποίοι δεν θα επένδυαν τα ευρώ τους για να εισπράξουν δραχμές, εκτός αν μπορούν να αγοράζουν ακίνητα, μετοχές, κλπ., ακόμα πιο μπιρ-παρά σε σχέση με σήμερα.
5. Μέχρι να ισορροπήσουν κάπως τα πράγματα, θα εξαφανιζόταν η εμπορική πίστη. Οι συναλλαγές και οι εισαγωγές θα γινόντουσαν, κατά το μεγαλύτερο μέρος, με ρευστό. Με μετρητά, με όλα τα επακόλουθα για την οικονομική δραστηριότητα και την ανάπτυξη.
6. Φυσικά, οι πολίτες που είχαν καταθέσεις και επενδύσεις στη χώρα μας θα κοίταζαν να αποφύγουν τις ζημιές από την επάνοδο στη Δραχμή και θα προςπαθούςαν να βγάλουν έγκαιρα (και δικαιολογημένα) τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα την άμεση κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και της οικονομικής δραστηριότητας! Ήδη έχουν αρχίσει να το κάνουν. {Δηλαδή ήδη ισχύει ο 'Νόμος του Γκρέσαμ' (που όμως πρώτος είχε συλλάβει ο Αριστοφάνης στους Βατράχους στ.718-737), όπου όλοι θα προσπαθήσουν να 'ξεφορτωθούν' τις δραχμές και να 'αποθηκεύσουν' τα ευρώ.}
7. Δεν υπάρχει το απαιτούμενο πολιτικό, τραπεζικό και διοικητικό προσωπικό γιά ένα τέτοιο εγχείρημα. Μέσα στη γενικευμένη αναξιοκρατία και τη κακοδιοίκηση, άντε να περάσεις από το ευρώ στη δραχμή. Μόνο με το άκουςμα τέτοιων προθέςεων, η οικονομική καταστροφή θα είναι μη διαχειρίςημη.
8. Το Κράτος θα βρισκόταν σε μια κατάσταση ημιδιάλυσης, σε μιά κατάσταση του τύπου "ό σώζων εαυτόν σωθήτω". Έτσι και τα δημόσια έσοδα θα ήταν πενιχρά, αναγκάζοντας τη Κυβέρνηση να περικόψει τις δαπάνες ακόμα πιό άγαρμπα.
9. Όσον δε αφορά το τεράστιο χρέος μας σε ευρώ, αυτό θα πρέπει να αποπληρωθεί με υποτιμημένες δραχμές. Σαν συνέπεια το χρέος μας θα ανέβαινε τουλάχιστον στο 250% του ΑΕΠ! Εκτός αν μονομερώς δηλώναμε πως δεν πληρώναμε και οδηγούσαμε τους εαυτούς μας στη χρεοκοπία με απίθανα τραγικές συνέπειες γιά τη Χώρα μας!
10. Θα χάσουμε τα πλεονεκτήματα του ευρώ: χαμηλά επιτόκια, διευκόλυνση των συναλλαγών με το ενιαίο νόμισμα, απλοποίηση της χρηματο-οικονομικής διαχείρισης, πιό εύκολη πρόσβαση σε μιά τεράστια αγορά, ελαχιςτοποίηςη των συναλλαγματικών κινδύνων, κλπ.
11. Ξεχνάμε την πορεία της οικονομίας μας πριν αρχίσει η προσπάθεια ένταξης στο ευρώ; Δραχμικά επιτόκια και κόστος δανεισμού για το Δημόσιο πάνω από 20% και για τις επιχειρήσεις πάνω από 30%;
-Πραγματικά επιτόκια πάνω από 9%.
-Ξεχνάμε τον πληθωρισμό, τις κρίσεις και τις υποτιμήσεις, τη συνεχή γκρίνια για την αδύναμη δραχμή;
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
Το να «ρίξουμε μονομερώς κανόνι» στους δανειστές μας για δάνεια σε ευρώ, γιά τα οποία ισχύει το Αγγλικό δίκαιο θα ήταν πράξη απίστευτης επιπολαιότητας! Δεν θα βλέπαμε άσπρη μέρα (φράση που προέρχεται από το Αθηναϊκό εκστρατευτικό σώμα στη Σάμο και τη κλήρωση με άσπρα κουκιά γιά το ποιοί θα ήταν σε βάρδια), δεδομένων των δικαιωμάτων των δανειστών μας στη δημόσια περιουσία της Χώρας μας και τη κάκιστη φήμη που θα έχουμε αποκτήσει.
Τι μεγαλύτερο δώρο θα μπορούςαμε κάναμε στους Τούρκους; Θα πέρναγε το μήνυμα σε Τούρκους και Σκοπιανούς, πως η Ελλάδα είναι μια ασήμαντη δύναμη στο περιθώριο της Ευρώπης... Με τέτοια ρεζιλίκια, με την Ελλάδα ακόμα πιό απένταρη και στο περιθώριο της Ευρώπης, με ποιά ισχύ θα προωθούσαμε τα 'εθνικά μας θέματα'; Βούτυρο στο ψωμί των Τούρκων και των Σκοπιανών...
