τα πόδια. Δε φοβόταν γιατί ήταν μια μικρή κοινότητα και έμενα λίγα τετράγωνα παρακάτω. Καθώς περπατούσε στην διάβαση ποδηλάτων...
ζήτησε από το Θεό να την κρατήσει ασφαλή από το κακό και τον κίνδυνο όταν έφτασε στο στενό δρομάκι, που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι της, αποφάσισε να το ακολουθήσει. Όμως, στο μέσο της διαδρομής αντιλήφθηκε έναν άντρα να στέκεται στο τέρμα λες και την περίμενε. Ανησύχησε και άρχισε να προσεύχεται, ζητώντας προστασία από το Θεό. Αμέσως ένα χαλαρό αίσθημα γαλήνης και ασφάλειας την τύλιξε και ένιωθε λες και κάποιος περπατούσε μαζί της. Όταν έφτασε στο τέλος του μικρού δρόμου, πέρασε ακριβώς δίπλα από τον άντρα εκείνον και έφτασε σπίτι ασφαλές.
Την επόμενη μέρα, διάβασε στην εφημερίδα ότι ένα νεαρό κορίτσι έπεσε θύμα βιασμού στο ίδιο δρομάκι μόλις 20 λεπτά μετά από τη στιγμή που έφυγε. Συγκλονισμένη από την τραγωδία και το γεγονός ότι μπορούσε να ήταν η ίδια άρχισε να κλαίει ευχαριστώντας τον Κύριο για την ασφάλεια και για να βοηθήσει αυτή τη νεαρή κοπέλα αποφάσισε να πάει στην αστυνομία. Ένιωθε πως μπορούσε να αναγνωρίσει τον άντρα αυτόν και έτσι τους είπε την ιστορία. Ο αστυνόμος την ρώτησε αν ήταν πρόθυμη να κοιτάξει στον κατάλογο και να δει αν μπορούσε να τον αναγνωρίσει. Συμφώνησε και αμέσως προσδιόρισε τον άντρα που είχε δει στο δρομάκι την προηγούμενη νύχτα.
Όταν είπαν στον άντρα πως είχε αναγνωριστεί, αμέσως έσκυψε και το παραδέχτηκε. Ο αστυνόμος την ευχαρίστησε για την γενναιότητα της και την ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι γι’αυτήν. Αυτή ζήτησε να ρωτήσουν τον άντρα ένα πράγμα: ήτανε περίεργη γιατί δεν είχε επιτεθεί στην ίδια. Όταν τον ρώτησε ο αστυνομικός αυτός απάντησε “Επειδή δεν ήταν μόνη. είχε δύο ψηλούς άντρες που περπατούσαν πλάι της”
