Το αλκοόλ και στιγμιαία αλλά και σταδιακά, επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου μας. Καταστρέφει - καίει κύτταρα και πως γίνεται αυτό;
Αυτό δεν είναι αλήθεια με αυτή την έννοια: το αλκοόλ δεν καίει - καταστρέφει εγκεφαλικά κύτταρα.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το αλκοόλ δημιουργεί ζημιά στους δενδρίτες των κυττάρων.
Οι δενδρίτες είναι κάτι σαν ίνες των κυττάρων οι οποίοι είναι υπεύθυνοι στο να μεταφέρουν εξωτερικά μηνύματα, μέσα στο ίδιο το κύτταρο για το οποίο υπηρετούν.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, το αλκοόλ επηρεάζει τον εγκέφαλό μας, προκαλώντας αλλοίωση ομιλίας, αργά αντανακλαστικά, απώλεια συνείδησης και "αδεξιότητα".
Επίσης, το αλκοόλ διαστέλλει τα κανάλια στην κυτταρική δομή που ρυθμίζουν τη ροή του ασβεστίου.
Αν περάσει περισσότερο ασβέστιο στα κύτταρα (λόγω της διαστολής = μεγαλύτερη ροή), τότε δημιουργείται αυξητική δραστηριότητα στον οργανισμό μας, γι' αυτό και είμαστε μέσα στην τρελή χαρά!
Όμως αυτό λειτουργεί αρνητικά σε βάθος χρόνου: κατά κάποιο τρόπο, αυτή η αυξανόμενη ροή ασβεστίου, δημιουργεί σταδιακά το νέκρωμα των ακρών των δενδριτών, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να μεταφερθούν μηνύματα στο εσωτερικό των κυττάρων.
Έτσι, ενώ δεν καταστρέφονται τα κύτταρα, καταστρέφονται οι αγγελιοφόροι των μηνυμάτων των κυττάρων(δενδρίτες), με αποτέλεσμα τα κύτταρα να μην λαμβάνουν καθόλου μηνύματα!
Αφού δεν λαμβάνουν μηνύματα, δεν επεξεργάζονται κιόλας τις πληροφορίες που θα έπρεπε να λάβουν κι έτσι ο εγκέφαλος εν μέρη δεν λειτουργεί(αφού δεν λαμβάνει τα μηνύματα)!
Τα καλά νέα είναι ότι η ζημιά που γίνεται δεν είναι ανεπανόρθωτη (αλλά δεν επιδιορθώνεται και 100%).
Ο εγκέφαλος αυτοεπιδιορθώνεται (επιδιορθώνει σταδιακά και τους δενδρίτες των εγκεφαλικών-νευρικών κυττάρων) με αποτέλεσμα να επανέρχεται σταδιακά.
Βέβαια αν πίνουμε πιο συχνά, τότε όλο και περισσότερο καταστρέφουμε τους δενδρίτες, σε σχέση με τους ρυθμούς επιδιόρθωσης, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε από το κακό στο χειροτερο.
Επίσης, η ζημιά δεν επιδιορθώνεται πλήρως. Όσο μεγαλύτερη ζημιά κάνουμε, τόσο μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς θα μείνει ανεπανόρθωτο.
Έτσι, σε γενικές γραμμές: το αλκοόλ δεν καίει εγκεφαλικά κύτταρα αλλά καταστρέφει τον τρόπο που τα κύτταρα επικοινωνούνε και η ζημιά είναι επιδιορθώσιμη κατά μεγάλο ποσοστό, αλλά όχι 100%.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το αλκοόλ δημιουργεί ζημιά στους δενδρίτες των κυττάρων.
Οι δενδρίτες είναι κάτι σαν ίνες των κυττάρων οι οποίοι είναι υπεύθυνοι στο να μεταφέρουν εξωτερικά μηνύματα, μέσα στο ίδιο το κύτταρο για το οποίο υπηρετούν.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, το αλκοόλ επηρεάζει τον εγκέφαλό μας, προκαλώντας αλλοίωση ομιλίας, αργά αντανακλαστικά, απώλεια συνείδησης και "αδεξιότητα".
Επίσης, το αλκοόλ διαστέλλει τα κανάλια στην κυτταρική δομή που ρυθμίζουν τη ροή του ασβεστίου.
Αν περάσει περισσότερο ασβέστιο στα κύτταρα (λόγω της διαστολής = μεγαλύτερη ροή), τότε δημιουργείται αυξητική δραστηριότητα στον οργανισμό μας, γι' αυτό και είμαστε μέσα στην τρελή χαρά!
Όμως αυτό λειτουργεί αρνητικά σε βάθος χρόνου: κατά κάποιο τρόπο, αυτή η αυξανόμενη ροή ασβεστίου, δημιουργεί σταδιακά το νέκρωμα των ακρών των δενδριτών, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να μεταφερθούν μηνύματα στο εσωτερικό των κυττάρων.Έτσι, ενώ δεν καταστρέφονται τα κύτταρα, καταστρέφονται οι αγγελιοφόροι των μηνυμάτων των κυττάρων(δενδρίτες), με αποτέλεσμα τα κύτταρα να μην λαμβάνουν καθόλου μηνύματα!
Αφού δεν λαμβάνουν μηνύματα, δεν επεξεργάζονται κιόλας τις πληροφορίες που θα έπρεπε να λάβουν κι έτσι ο εγκέφαλος εν μέρη δεν λειτουργεί(αφού δεν λαμβάνει τα μηνύματα)!
Τα καλά νέα είναι ότι η ζημιά που γίνεται δεν είναι ανεπανόρθωτη (αλλά δεν επιδιορθώνεται και 100%).Ο εγκέφαλος αυτοεπιδιορθώνεται (επιδιορθώνει σταδιακά και τους δενδρίτες των εγκεφαλικών-νευρικών κυττάρων) με αποτέλεσμα να επανέρχεται σταδιακά.
Βέβαια αν πίνουμε πιο συχνά, τότε όλο και περισσότερο καταστρέφουμε τους δενδρίτες, σε σχέση με τους ρυθμούς επιδιόρθωσης, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε από το κακό στο χειροτερο.
Επίσης, η ζημιά δεν επιδιορθώνεται πλήρως. Όσο μεγαλύτερη ζημιά κάνουμε, τόσο μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς θα μείνει ανεπανόρθωτο.
Έτσι, σε γενικές γραμμές: το αλκοόλ δεν καίει εγκεφαλικά κύτταρα αλλά καταστρέφει τον τρόπο που τα κύτταρα επικοινωνούνε και η ζημιά είναι επιδιορθώσιμη κατά μεγάλο ποσοστό, αλλά όχι 100%.
