Οι άνθρωποι παράγουν δάκρυ για διάφορους λόγους. Όπως όλοι μας ξέρουμε, μπορεί να παράγουμε δάκρυα για άσχετους λόγους με τα συναισθήματα (πχ αν μπει ένα σκουπιδάκι).
Παρόλα αυτά, υπάρχουν τρεις τύποι δακρύων: τα βασικά, τα ανακλαστικά και τα συναισθηματικά.
Τα βασικά, παράγονται για να κρατάνε το μάτι μας υγρό και να μπορεί να κινείται με ευκολία (σαν λιπαντικό).
Τα ανακλαστικά δημιουργούνται όταν κάτι ενοχλήσει το μάτι μας, για να το καθαρίσει από αυτή την «τοξική» για το μάτι, ουσία.
Τα συναισθηματικά παράγονται όταν ερχόμαστε σε έντονη συναισθηματική σύγχυση. Σκεφτείτε το σαν ξέσπασμα του οργανισμού μας, που θα τον βοηθήσει να «μαλακώσει» αυτό το έντονο συναίσθημα.
Για παράδειγμα κλαίμε γιατί ήρθαμε σε μία έντονη συναισθηματική κατάσταση που δεν μπορούμε να αντέξουμε. Έτσι, με το δάκρυ, μαλακώνει το συναίσθημα αυτό και νιώθουμε κάπως καλύτερα!
Επίσης, όταν θέλουμε να γελάσουμε τόσο πολύ, που αν και θα θέλαμε, δεν μπορούμε περισσότερο, βγάζουμε δάκρυα που θα μαλακώσουν την ένταση αυτή και θα μας καλμάρει κάπως!
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες γιατί κλαίμε.
Η επικρατέστερη είναι ότι υπάρχουν πρωτεΐνες στα συναισθηματικά δάκρυα που εμπεριέχονται ας το πούμε, σε κάποιες ορμόνες μας.
Για να το πούμε απλά και κατανοητά, οι ορμόνες αυτές καθορίζουν τα συναισθήματά μας.
Όταν φτάσουν σε υψηλά επίπεδα οι ορμόνες, κλαίγοντας, απελευθερώνονται με το δάκρυ οι πρωτεΐνες που προαναφέραμε, με αποτέλεσμα να πέφτουν τα επίπεδα των ορμονών αυτών και να νιώθουμε καλύτερα! Δεν είναι βέβαια ακριβώς έτσι απλά, αλλά αυτή είναι η γενική λογική.
Οι γυναίκες έχουν περισσότερες ορμόνες που είναι πιο ασταθείς. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι πιο ευαίσθητες, πιο κυκλοθυμικές(= σκαμπανεβάσματα και αστάθεια της διάθεσης χωρίς λόγο) και κλαίνε συχνότερα.
Πάντως το κλάμα είναι μια φυσική ας το πούμε «άμυνα» του οργανισμού. Για να το πούμε απλά, μας βοηθάνε να ‘ρθούμε στα ίσια μας!
Τα μωρά κλαίνε πολλές φορές γιατί δεν έχουν παρά μόνο αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας!
Όταν πεινάνε κλαίνε για να δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά και να μαντέψουμε ότι πεινάν. Αν τα ταΐσουμε και δεν τρώνε και συνεχίζουν να κλαίνε, σημαίνει ότι τους ενοχλεί κάτι άλλο, και πάει λέγοντας!
Έτσι, έμμεσα μας καθοδηγούν στο πρόβλημά τους ώστε να τους το λύσουμε.
Τώρα αν συνεχίζουν να κλαίνε και τα έχουμε δώσει παπάδες, τα ρίχνουμε και ένα μικράκι ξυλάκι και ησυχάζουμε όλοι μας :p
Δάκρυα
Παρόλα αυτά, υπάρχουν τρεις τύποι δακρύων: τα βασικά, τα ανακλαστικά και τα συναισθηματικά.
Τα βασικά, παράγονται για να κρατάνε το μάτι μας υγρό και να μπορεί να κινείται με ευκολία (σαν λιπαντικό).
Τα ανακλαστικά δημιουργούνται όταν κάτι ενοχλήσει το μάτι μας, για να το καθαρίσει από αυτή την «τοξική» για το μάτι, ουσία.
Τα συναισθηματικά παράγονται όταν ερχόμαστε σε έντονη συναισθηματική σύγχυση. Σκεφτείτε το σαν ξέσπασμα του οργανισμού μας, που θα τον βοηθήσει να «μαλακώσει» αυτό το έντονο συναίσθημα.
Για παράδειγμα κλαίμε γιατί ήρθαμε σε μία έντονη συναισθηματική κατάσταση που δεν μπορούμε να αντέξουμε. Έτσι, με το δάκρυ, μαλακώνει το συναίσθημα αυτό και νιώθουμε κάπως καλύτερα!
Επίσης, όταν θέλουμε να γελάσουμε τόσο πολύ, που αν και θα θέλαμε, δεν μπορούμε περισσότερο, βγάζουμε δάκρυα που θα μαλακώσουν την ένταση αυτή και θα μας καλμάρει κάπως!
Γιατί κλαίμε;
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες γιατί κλαίμε.
Η επικρατέστερη είναι ότι υπάρχουν πρωτεΐνες στα συναισθηματικά δάκρυα που εμπεριέχονται ας το πούμε, σε κάποιες ορμόνες μας.
Για να το πούμε απλά και κατανοητά, οι ορμόνες αυτές καθορίζουν τα συναισθήματά μας.
Όταν φτάσουν σε υψηλά επίπεδα οι ορμόνες, κλαίγοντας, απελευθερώνονται με το δάκρυ οι πρωτεΐνες που προαναφέραμε, με αποτέλεσμα να πέφτουν τα επίπεδα των ορμονών αυτών και να νιώθουμε καλύτερα! Δεν είναι βέβαια ακριβώς έτσι απλά, αλλά αυτή είναι η γενική λογική.
Οι γυναίκες έχουν περισσότερες ορμόνες που είναι πιο ασταθείς. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι πιο ευαίσθητες, πιο κυκλοθυμικές(= σκαμπανεβάσματα και αστάθεια της διάθεσης χωρίς λόγο) και κλαίνε συχνότερα.Πάντως το κλάμα είναι μια φυσική ας το πούμε «άμυνα» του οργανισμού. Για να το πούμε απλά, μας βοηθάνε να ‘ρθούμε στα ίσια μας!
Τα μωρά;
Τα μωρά κλαίνε πολλές φορές γιατί δεν έχουν παρά μόνο αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας!Όταν πεινάνε κλαίνε για να δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά και να μαντέψουμε ότι πεινάν. Αν τα ταΐσουμε και δεν τρώνε και συνεχίζουν να κλαίνε, σημαίνει ότι τους ενοχλεί κάτι άλλο, και πάει λέγοντας!
Έτσι, έμμεσα μας καθοδηγούν στο πρόβλημά τους ώστε να τους το λύσουμε.
Τώρα αν συνεχίζουν να κλαίνε και τα έχουμε δώσει παπάδες, τα ρίχνουμε και ένα μικράκι ξυλάκι και ησυχάζουμε όλοι μας :p
